Susi Rieth "Energia planet"

Objętość 128 str., ok. 60 ilustracji czarno-białych w tekście. Oprawa twarda, foliowana.

Praktyczny poradnik wykorzystania sił, docierających na Ziemię z otaczających ją planet. Książka zawiera ćwiczenia na każdy dzień tygodnia - otwierają one kanały energetyczne naszego organizmu. Ćwiczenia te są nieco podobne do ćwiczeń jogi, są jednak znacznie od nich łatwiejsze.

_________________________

                                              Życie jak lśniący sznur pereł

Życie jest niczym sznur pereł. Każda perła zawiera blask światła ciała niebieskiego, które w zależności od dnia tygodnia obdarowuje swoimi dobroczynnymi wibracjami rośliny, zwierzęta i ludzi.
   Te tajemnicze siły działają od chwili powstania Ziemi. Dla naszych przodków były czymś zupełnie naturalnym – jak to, że wstaje się o wschodzie słońca a kładzie o zachodzie. Zanim człowiek uświadomił sobie istnienie wiecznego rytmu gwiezdnych wpływów, po prostu odczuwał i wykorzystywał ich zbawienne działanie. Działanie to było tak wyraźne, że nawet nazwy dni tygodnia w niektórych językach nawiązują do określonego ciała kosmicznego.
   Od tego rajskiego stanu bliskości naturze, z którego sił mogliśmy czerpać do woli, oddalała nas rozwijająca się coraz szybciej technika. Już sam fakt, że światło elektryczne pozwala z nocy uczynić dzień, a samolot przezwycięża granicę czasu, wystarcza, aby odebrać człowiekowi naturalną równowagę.
   A jednak mimo rozwoju techniki nadal znajdujemy się pod wpływem ciał niebieskich. Tylko jego oddziaływanie uległo osłabieniu. Poprzez wibracje planet człowiek związany jest na stałe wszystkimi włóknami ciała z odwiecznymi prawami stworzenia. Obłędna karuzela cywilizacji przynosi nam co dnia coraz więcej nowości, oferuje coraz szybsze i z pozoru doskonalsze rozwiązania, nie pozwala jednak cieszyć się najprostszymi i najzwyklejszymi codziennymi czynnościami. Mimo że są nam one tak bliskie i oczywiste jak gwiazdy na niebie.
   Gdy spoglądam w niebo, wydaje mi się, że jestem na wyspie, której rozmiary wyznacza moje oko. A nad tą moją wyspą wznosi się tajemniczy firmament jak przezroczysty dzwon.
Wiem, że moja ukochana Matka-Ziemia jest małym, okrągłym ciałem niebieskim, punkcikiem wśród miliardów innych w otchłaniach Wszechświata.
   Gdybym opuściła Ziemię i wyruszyła w Kosmos, to nawet po upływie milionów lat, jeśli udałoby mi się osiągnąć nieśmiertelność, nie umiałabym ani przeczuć, ani pojąć krańca Wszechświata.
Mimo to coś ciągnie mnie ku wielkim, niepojętym tajemnicom stworzenia: bo jestem dzieckiem Wszechświata i tli się we mnie głęboka tęsknota do poznania istoty prapoczątku.
   Kto odnosi podobne wrażenie, kto czuje się bezpiecznie w fantastycznych i niepojętych obcych sferach, zrozumie moje zainteresowanie tajemnicami odległych planet.
   Musimy znów nauczyć się żyć w ich dobroczynnej aurze – a jest to przecież takie proste!
Trzeba tylko uświadomić sobie wszechogarniające działanie układów zodiakalnych i najbliższych planet, ofiarowujących nam swoją moc. A wtedy każdy dzień będzie dla nas tym, czym jest naprawdę – zespoleniem z wibracjami i siłami niosącymi szczęście.
   Każdy sam może przydać blasku szczęścia perłom łańcucha swojego życia.

                                                                                                                   Susie Rieth